22 novembre 2005

Leggo, apprezzo e pubblico!

Qualche giorno fa Anna (la mia spettacolare vicina) mi ha passato sotto banco un paio di fogli con un testo scritto da Bianca (sua figlia) in piemontese dove racconta una passeggiata tipo per le vie della nostra splendida cittadina narrandone i pregi/difetti in tutti i suoi aspetti! Trovandolo molto carino e veritiero (per chi conosce Vercelli) le ho chiesto se mi dava la possibilità di pubblicarlo sul mio blog e lei ha gentilissimissimamentissimamente accettato e quindi qui di seguito lo troverete. Buona lettura. So che pubblicarlo è un pochino discriminante per tutti coloro che mi leggono (e siete in tantissimi ) che non sanno il piemontese ma sappiate che siamo disponibili per qualisiasi traduzione e delucidazione in merito!


A SPAS PAR VARSEJ


L’autar dì ju surtì ‘nsema la me mata – ‘m pias andè ‘n gir par Varsej cun la me cita –
Ma l’è ‘n quai ‘sma-na che la but an tal pasigin, ‘nveci da tenla ‘n bras, an tal marsupio.
Vüriva parti tranquila e i sun andà ‘n corso San Martino.
An bel vial, cun tuti si beli pianti…….
…..na spüsa…..
ma lonca l’è? Ah, sì! Cui bali-ni giaudi sgnacà par tera, ca ja spüsu ‘d….
d’“acido butirrico”. Ecco. Beli si pianti… La gingko biloba: i disu ca l’a purtai ‘l Marco Polo an Italia.
… Par mi, pudiva anca lasei ‘ndua j’eru…
Ades am tuca fe la gincana fra ‘n mücc ad baleti e n’aut, par nen purtè ca’ l’udur ad…..
….d’ “acido butirrico” suta i rovi dal pasigin.
Ma ‘ntar ment che i fas na cürva alla Valentino Rossi, ja sciar n’auta baleta, marun, ca la smia…
ma cula, sì, l’è propri…cioè, cula l’è nen “acido butirrico”.
E püsé ‘n là n’auta, e pö n’auta ‘ncura.
Cambia ‘n poc al culur, ma la sustansa….
Me nona ju ciamava “fior di prato”.
Ben, ma smiava d’esi a Central Park!
Ma sa gent, i padron di si biscin, j’an nen an mat, n’anvud da purtè a spas cun al pasigin?
J’andruma ai giardini.
Piazza Camana: che meraviglia! Si föji, si culur. Tuci si masnà chi giëgu.
Am ven ‘n tla ment quand ca jen falu, trant’ani fa.
Ades l’è propri bel.
Farmumsi na minüta, cita. I veul büteti ‘nsal pra’.
Ma….. boia faus!
L’è tut pien ad cichi ’d sigarëti, carta, cüciarin dal gelato.
‘M dispias, bambin, l’è nen par ti.
Par feti satè ‘nsal pra’ ventaria che füisa pulì.
‘Nduma va’….
Fuma ‘n toc da stra’, vers al centro, pasand ‘n sal marciapé.
I pasuma….
Magari i pudiisu pasè: as marciapé chi l’è propri strëcc e da l’auta part ad la strà i machini jen parchegià cun dui rovi ‘dzura…
Me chi fuma ‘des?
Pasuma ‘n mes la stra’!
Ca ma scusa munsü, ca m’varda nen cun sa ghigna scuria da darè ‘l parabrezza.
Ja rason lu!
Fuma ‘n presa, bambin, ‘nduma ‘nsal curs: lì sì che ‘spöd andè spas cun calma.
I rivuma davanti a San Salvatore: “destinazione” piasa Cavour.
Ma lonca l’è ‘s trafic? Machini da chi, furgon da là e ‘l bus!
Tuti ca ‘n vardu par travers.
Ma chi…..juma ragion nui! Tuca mi e ti pasè, cita!
Testa alta e ‘nduma a fè visita al Camillo Benso.
‘M pias spasigè par sa piasa, ca l’è ‘l coeur di sa sità….
Quand ca jè ‘l marcà, la giostra ca la gira, i matocc chi gioëugu ‘l balon.
‘N quai concerto, o manifestasion
Tlu sé, mata, a to nonu i pasiva lasè giü la so cincent e andè ‘n gir a pè, sensa ciadel.
Ma ti t’poli nen saveilu.
Ah, to nonu…
‘Nduma, banbin! ‘T port a Sant’Andrea. Traversuma chi, ‘n si strisi.
Ferma pirata! Nui suma n’si strisi! ‘T lu sé che a Londra sa ta sciaru cun an pe’
numachi d’ausi-na as fermu tuti?
E ti, automobilista ‘d Varsej, t’ völi forse dimi che t’è peg di cui barbari che i marciu
a snistra nella “Perfida Albione”?
Ma smia d’esi la pantera rosa: i büt an pe’ ‘ns la varnis bianca e la stra’ ‘s trasforma ‘ntl’autodromo di Monza!
Chi venta truvè na solüsion: tagliuma davanti l’università e “dirigiamoci sul viale”!
I rivuma ‘ns la lea: tuta na pista ciclabile.
Masnà, giuvu, nen giuvu: je ‘nsun ‘ntla pista ciclabile.
Numachi dui doni. A pe’. Ma i parlu nen l’italian, nanca ‘l dialet. Che i san lur della “segnaletica orizzontale”?
Na vigiota la pasa anca le, con la so bela bici cun i freni “a bacchetta”, propri ‘n mes.
Madamin – i voeul di – venta pasè ‘ntla pista ciclabile. Pö ja stag citu: dop sesant’ani ca la pedala par la lea, la poel nen cambiè ‘des!
Ta sciari, cita, la stasiun, cun i giardi-ni e la funtana dal Lüca.
Ma la me mata l’è ‘ndurmantasi. La smia n’angelo. I surid.
Sun da pres pustei la brëta ca i pasu dui disgrasià an muturin e i fan ‘n ciadel ‘d l’acidenti. Pusibil chi pödu fe tant cirui e ‘nsun i dis niente?
La dorm ancura, menu mal, l’è ‘ndami ben.
Ma ecco che nu riva n’aut cal pianta ‘n casin e s’ ferma. Smonta d’la scooter e fa par gavesi ‘l casco.
‘Des i dis ‘n quai cos. “Ma ‘s pöl?” – J’aus la vus.
As gira cun al casco ‘n man: ja i cavei gris…
Sa ‘l voeul piè ‘l muturin dal so ‘nvud, cal cambia almeno la marmitta, munsü, parchè lu l’è surd ma nui no!
I ser la buca sensa parlè, i fas finta ‘d ninte e i vag.
L’è ura ‘d merenda.
I rivuma davanti a ca’ e sun straca. Ma smia d’avei partecipà a “sport senza barriere”. Ma nui, se Diu voeul, i gambi juma!
Epüra l’è piasimi ‘ndè spas. E a ti bambin?
Duman turnuma ‘ndè. Magari fuma n’auta cuntrà, mata.
‘Ndua jen pistà i to vecc, to nonu, to papà. E i pistran i to matocc…..


5 commenti:

Complemento per lo blogghe! Sfizziuoso assai.

emh a quando la traduzione?

o un dizionario vercellese-pseudo italiano???


aiuto!

@ martinz: telefonerò a sciur Zingarelli!


@ marculin: finalmente di nuvo in rete! Ovviamente per te nessuna traduzione, anzi!

Posta un commento